Leven van een verloskundige: Private Moms

In Zuid-Afrika is het zorgsysteem heel anders dan in Nederland. De zorg, net als het onderwijs is verdeeld in twee groepen; public en private. De publieke klinieken en ziekenhuizen zijn gefinancierd door de overheid en is voor iedereen gratis toegankelijk. Het is allang niet meer zo dat alleen "donkere" mensen hier heen gaan, door de economische recessie van afgelopen jaren zijn er ook heel veel blanke mensen die niet de financiën hebben voor een zorgverzekering en dus gebruik maken van de publieke zorg.

Het is wel apart, want ook binnen de kliniek wordt er weleens gesproken over "private moms". Voorheen had de kliniek de prenatale service voor deze vrouwen door Margreet als private midwife. Inmiddels zijn wij in de kliniek bezig om de andere verloskundigen hiervoor te registreren. Dit is een mooie kans voor meer inkomsten en het aantrekken van de "rijkere" families in de kliniek. Dat is uiteindelijk wat we graag willen, dezelfde (kwalitatief goede) zorg voor rijk en arm.

Maar zo makkelijk is dat nog niet. Private moms gaan meestal in de zwangerschap naar hun "Gynae".  In Jeffrey's Bay hebben we die niet; dus gaan ze allemaal voor controles naar Port Elizabeth, ongeveer een uur rijden. Elke controle krijgen ze standaard er een echo en naar mate de zwangerschap vordert wordt er veelal een "goede" reden gevonden om een keizersnede aan te raden. In de privé sector bevalt dan ook 93% van de vrouwen met een geplande keizersnede. Voor mij als verloskundige is dit iets waar ik niet bij kan.

Inmiddels ben ik er al wel achter dat dit niet alleen maar is vanwege het gemak (planbaarheid) en de inkomsten van de gynaecoloog. Gynaecologen staan in dit land erg onder druk, er lopen veel rechtszaken tegen hen; voornamelijk van "normale" bevallingen met slechte uitkomsten. Hier bestaat geen tuchtrecht, of een rechter dit extra geschoold is in medische zaken. Je staat als gynaecoloog al 5-0 achter wanneer je een natuurlijke baring hebt geadviseerd boven een geplande keizersnede. Een natuurlijke baring wordt door de rechters gezien als second best. Het zit in de cultuur, dit is gegroeid over een aantal generaties heen. Men weet niet beter lijkt wel...

Maar voor mij -als Nederlandse verloskundige- voelt dit zo raar. Waarom zijn we dan niet allemaal met een "rits in de onderbuik" geboren? Waarom zijn er zoveel onderzoeken beschikbaar over de verhoogde risico's van keizersnede en de eventuele volgende zwangerschappen? Hoe kan het dat het zo "normaal" is? Om eerlijk te zijn zie ik zo'n enorme armoede in deze groep. Wat zijn de "publieke" moms dat bevoorrecht, met de eerlijke kans voor een normale natuurlijke baring. Zij doen "het gewoon", net als borstvoeding trouwens. Kunnen we dus wel spreken over rijk en arm, wat betekend dat dan?

Inmiddels ben ik de verloskundige in de kliniek die zwangerschap cursussen geeft aan private moms. Vorige week wat ik bij een stel thuis. Zij wilde er alles aan doen om géén keizersnede te hoeven krijgen. Haar hele sociale kring verklaarde haar voor gek, zij wat immers de enige in haar familie en vrienden kring die "normaal" wilt bevallen. Ze heeft een gynaecoloog gezocht die hiervoor open stond. Tijdens de sessie thuis begon ze met de vraag of het inderdaad een goed idee is om wel met een ruggenprik te bevallen; dat had de dokter namelijk wel aangeraden. Ik heb haar eerst alles verteld over het proces van bevallen, de hormonen die hierbij een rol spelen en wat zij en haar partner kunnen doen om deze hormonen optimaal te laten werken en met de pijn van de weeën om te kunnen gaan. Daarna heb ik alle voor en nadelen van pijnstilling verteld... eigenlijk hoefde ze dit niet meer te horen, wat ze geloofde zo enorm in haar lijf. Ze kon bijna niet meer wachten op het moment om te gaan bevallen.

Wat zou het gaaf zijn dat zij een prachtige normale bevalling mag krijgen en zo een voorbeeld hiervan kan geven in haar vrienden en familie kring. ZET HEM OP! Je bent hiervoor gemaakt.