Symposium Sensitive Midwifery

Naast de werkzaamheden in de kliniek is Else heel druk geweest met de symposia van Sensitive Midwifery. Sensitive Midwifery is een platform voor verloskundigen in Zuid-Afrika. Deze is 30 jaar geleden gestart door Lilian Paramor, een verpleeg- en verloskundige. Zij is dit gestart omdat ze zag dat de verloskundige professie erg gemedicaliseerd is, er veel gewerkt wordt vanuit angst en verloskunde niet gezien wordt als zelfstandige professie.

Margreet is twee jaar geleden gevraagd om dit platform over te nemen, het is rustig aan tijd voor Lilian om aan haar pensioen te denken. Margreet is afgelopen twee jaar stukje voor stukje ingewerkt en heeft verantwoordelijkheden overgedragen gekregen. Het is echt geweldig om te zien hoe alles een frisse look krijgt en voor deze generatie relevant en aantrekkelijk wordt gemaakt.

Dit schreef Else in het vliegtuig, terug naar "huis" van haar eerste Symposium in Johannesburg.

Dankbaar. Terwijl in in het vliegtuig terug zit en terug denk aan het eerste symposium kan ik bijna huilen, van dankbaarheid en ontroering. Ik vlieg over Zuid Afrika naar huis, ons nieuwe thuis in Jeffrey's Bay. Mooi om ook dat te ervaren.

Datgene wat ik op jonge leeftijd al (intuïtief) wist wat zou gebeuren, op een manier die ik zelf nooit bedacht had, ben ik nu aan het doen. Het speken van Leven, over de wereld.

Wie had dat ooit gedacht, 10 jaar geleden bibberde ik als ik in het Engels met mijn (toen aanstaande) schoonzusje moest praten. Bij het idee veranderde ik in een verlegen introvert. Gister en vandaag heb ik totaal 2 uur in het Engels voor 200 verloskundige professinals gesproken. Wat een ervaring, maar bovenal wat een voorrecht. Ik kan oprecht zeggen dat verloskunde het mooiste vak op aarde is.

Een vak van leven, hoop en toekomst. Van dankbaarheid en excitement.
Ik ben dankbaar voor alle kansen die ik krijg en bovenal voor de mogelijkheid mijn collega's in dit prachtige land te inspireren, motiveren en aan te moedigen. Het is hier een stuk lastiger om het vak uit te oefenen dan in Nederland. Maar wat een energie, passie en toewijding is er onder mijn Zuid Afrikaanse vakgenoten.

Ik heb weer meer nieuwe inzichten gekregen over de gebreken en knelpunten in het verloskundig-systeem. Aan de andere kant heb ik ook geleerd hoeveel er al wél is. We kijken soms zo snel naar wat er niet is en vergeten hetgeen waar hard voor gewerkt is.

"I have a dream"

Het is complex, maar ik geloof oprecht dat stap voor stap verandering gaat komen. Dat elke vrouw in Zuid Afrika een kans krijgt om natuurlijk te bevallen ,onder begeleiding van een verloskundige. Dat bevallen weer een prachtige moment van kracht en liefde mag zijn, van van aanmoediging en geloof. Ik zie een prachtige samenwerking komen met dokters, aanvullend en aanmoedigend. Dat vrouwen zich geïnformeerd weten om zelf de juiste keuzen te maken en vertrouwen op hun geweldige lichaam die gemaakt is om leven te geven.

Verloskundigen zijn is een voorrecht.

Het kan aanstaande generaties (!) positief beïnvloeden door vrouwen en hun partners te ondersteunen in dit geweldige wonder van zwanger zijn en bevallen. Laten we nooit onze rol vergeten.
Dankbaar kijk ik naar buiten en haal nog eens diep adem.
Wat gaat er nog komen? Nu naar huis. Mijn geweldige man en mijn prachtige drie kinderen in mijn armen sluiten. Wat een rijk leven!